Zasada 4C

Kupując biżuterię, taką jak pierścionki z brylantami, należy zwracać uwagę na jakość kamieni, jakie są użyte do przygotowania Waszych kosztowności. Czy to pierścionek zaręczynowy, czy prezent dla dziewczyny, albo na imieniny babci – zasady są takie same. Jak opisuje się jakość diamentów?

Co to znaczy?

4C – to skrót pochodzący od pierwszych liter czterech angielskich słów:
carat (karat – jednostka określająca masę),
colour (barwa),
clarity (czystość),
cut (szlif),
Zebrane razem decydują o wartości i jakości oszlifowanego diamentu. Diamenty o wspaniałej barwie, nieskazitelnej czystości, bardzo dobrym szlifie i znacznej masie należą do najrzadszych.
Na naszym blogu będziemy opisywali ciekawostki i użyteczne porady związane z biżuterią i jubilerstwem – zapraszamy do śledzenia naszego profilu na Facebooku, żeby być na bieżąco z informacjami.

Pierwsze C – masa (Carat)

Masę kamieni szlachetnych, w tym także diamentów, określa się w karatach metrycznych (ct). Jeden karat został zdefiniowany jako 200 mg, czyli 0,2 grama. Masę diamentu podaje się z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. Ma ona istotny wpływ na wartość kamienia.

Drugie C – barwa (Colour)

Zdecydowana większość wydobywanych diamentów jest zabarwiona. Wyróżnia się diamenty o barwach fantazyjnych, m.in. niebieskiej, różowej, pomarańczowej oraz diamenty o barwach typowych, tzn. od bezbarwnych po różne odcienie barwy żółtej, brązowej lub szarej. Szacuje się, że na 10 tysięcy kamieni o barwach typowych przypada tylko jeden o barwie fantazyjnej. Pośród diamentów o barwach typowych, które oceniane są w skali od D do Z, najrzadsze i najbardziej cenione są kamienie o barwie D, czyli całkowicie bezbarwne. Skala określająca stopień bezbarwności diamentów została ustalona przez Gemological Institute of America i jest powszechnie stosowana. Różnice w typowych barwach diamentów są bardzo subtelne, dlatego stopień bezbarwności określa się w specjalnych warunkach oświetleniowych oraz porównując do wzorców. Używa się przy tym m.in. określeń zimnej bieli oraz ciepłej bieli. Ta skala nie dotyczy diamentów o barwie fantazyjnej.

Trzecie C – czystość (Clarity)

Diamenty na ogół mają znamiona wewnętrzne (nazywane inkluzjami), jak również znamiona zewnętrzne (zwane skazami), które czynią każdy kamień wyjątkowym i niepowtarzalnym. Znamiona diamentów o czystości P1, P2, P3 rzeczoznawca dostrzeże bez lupy, natomiast znamiona kamieni o czystości SI, VS lub VVS – dopiero przy użyciu specjalistycznej lupy o dziesięciokrotnym powiększeniu. Do najrzadszych należą diamenty o czystości LC, których inkluzje nie są dostrzegalne nawet przy zastosowaniu lupy. O tym, do jakiej klasy czystości diament zostanie przypisany, decyduje m.in. liczba inkluzji i skaz, ich rozmieszczenie, wielkość, łatwość dostrzegania oraz ich wpływ na brylancję.

  • FL (Flawless)

    Zupełnie czyste, wolne od charakterystycznych znamion wewnętrznych (inkluzji) oraz znamion zewnęrznych (skaz).

  • IF (Internally Flawless)

    Czyste, wolne od znamion wewnętrznych. W specjalistycznym badaniu wykazują jedynie znamiona zewnętrzne.

  • VVS (Very, Very Small Inclusions)

    Wyżej wymienione diamenty są spotykane bardzo rzadko w obrocie, częściej są od bieżącej pozycji w dół. VVS mają bardzo, bardzo małe zanieczyszczenia (inkluzje) widoczne tylko pod mikroskopem przy bardzo dokładnym badaniu przez specjalistę.

  • VS (Very Small Inclusions)

    Nieznaczne, drobne znamiona wewnętrzne widoczne w badaniu przy dziesięciokrotnym powiększeniu. Niewidoczne gołym okiem. Diamenty te należą do tzw. średniej klasy.

  • SI (Small Inclusions)

    Małe inkluzje czyli dostrzegalne znamiona wewnętrzne w badaniu przy dziesięciokrotnym powiększeniu. Kamienie w tej klasie czystości polecane są klientom, którzy szukają równowagi pomiędzy wartością estetyczną pierścionka a ceną. W Polsce to najczęściej spotykane kamienie, osadzane w biżuterii.

  • I1, I2 oraz I3 (Included)

    Kamienie o niskiej klasie czystości z zanieczyszczeniami widocznymi gołym okiem przez laika. Diamenty o stopniu czystości poza I3 (lub P3) noszą nazwę odrzutów oraz uważa się, że są poza skalą czystości. Zamiennie w tej klasie używa się oznaczeń P1, P2 oraz P3 (franc. Pique)

Czwarte C – szlif (Cut)

Tylko dzięki właściwemu oszlifowaniu diamentu można dostrzec jego wspaniałą brylancję. To zjawisko powstaje w wyniku całkowitego wewnętrznego odbicia i rozszczepienia promieni świetlnych, jak również odbicia światła od zewnętrznych powierzchni (faset). Podczas oceny szlifu dokładnej analizie podlegają kształt, proporcje oraz wykończenie szlifu. Ocenia się je w skali: bardzo dobre, dobre, średnie i słabe. Tylko wyjątkowo starannie wykonany szlif może sprawić, by światło przenikające przez diament uwalniało jego wewnętrzny ogień. Wśród kamieni można wyróżnić kamienie o szlifie brylantowym okrągłym, czylibrylanty, oraz o kształtach fantazyjnych, takich jak: markiza, owal, gruszka, serce.

Źródło: Wikipedia